Σεβασμιώτατε Μητροπολῖτα Μύρων κ. Χρυσόστομε, ἐκπρόσωπε τῆς Αὐτοῦ
Θειοτάτης Παναγιότητος τοῦ Οικουμενικού Πατριάρχου κ.κ. Βαρθολομαίου,
Σεβασμιώτατοι, Θεοφιλέστατοι,
Σεβαστοί πατέρες,
Προσφιλεῖς ἀδελφοί καί ἀδελφαί ἐν Χριστῷ,
Δοξολογία, λατρεία καί εὐχαριστία πρός τόν ἐν Τριάδι Θεόν, ὅτι ἐπέβλεψεν ἐπί τὴν
ταπείνωσιν τοῦ ἀναξίου δούλου αὐτοῦ, ἀνυψώσας αὐτόν εἰς τὀν θρόνον τῆς
ἱστορικῆς καί ἐνδόξου Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πισιδίας.
Ἡ βαθυτάτη εὐγνωμοσύνη μου ἀπευθύνεται πρός τόν Οἰκουμενικόν ἡμῶν
Πατριάρχηνς κ.κ. Βαρθολομαῖον διά τήν πατρικήν αὐτοῦ ἀγάπην καί τήν
ἐμπιστοσύνην τάς ἐπιδειχθεῖσας ἀπό τῆς νεότητός μου, ὡσαύτως δέ καί διά τό
παράδειγμα τοῦ ποιμένος καί τοῦ ἀόκνου ἐργάτου τοῦ Ἀμπελῶνος τοῦ Κυρίου πρός
πάντας ἡμᾶς. Αἱ εὐχαριστίαι μου ὁμοίως ἀπευθύνονται πρός τά μέλη τῆς περί Αὐτόν
Ἁγίας καί Ἱερᾶς Συνόδου διά τήν ἔντιμον ψῆφον καί τάς θεοπειθεῖς αὐτῶν εὐχάς.
Возлюбленные братья и сестры Богоспасаемой Писидийской митрополии!
Вы приветствуете меня сегодня как вашего нового пастыря и духовного отца,
направленного к вам по воле Матери-Церкви. Вы мне отчасти уже знакомы, ибо
по воле Божией и Его благому промыслу я уже посещал вас по приглашению и
с позволения моего предшественника, ныне упокоившегося со святыми,
приснопамятного митрополита Сотирия. С радостью снова нахожусь у вас в
этот день, видя многие знакомые лица и с нетерпением ожидая более близкого
знакомства с теми, кого вижу впервые. Вверяю себя вашим молитвам в
надежде, что пастырское служение, которое только что вверила мне Святая и
Великая Церковь Христова, будет полезным для спасения ваших душ и во
славу милосердного и человеколюбивого Бога.
Священная Писидийская митрополия является апостольской митрополией.
Как известно, во время своего первого миссионерского путешествия святой
апостол Павел в сопровождении святого Варнавы отправился в Антиохию
Писидийскую (Деян. 13:14). Именно там святые апостолы, видя, что иудеи
отвергают возвещаемое ими Слово Божие, решили обратиться к язычникам
(Деян. 13:46), по повелению Господа: «Я положил Тебя во свет язычникам,
чтобы Ты был во спасение до края земли» (Деян. 13:47). Именно поэтому наша
Святая Церковь почитает святого Павла как «апостола языков», ибо он первым
среди апостолов стал проповедовать и всеобщность спасения, принесенного
Господом и Спасителем нашим Иисусом Христом, и вселенский характер
Церкви.
Церковь Христова не принадлежит какому-либо одному народу, но объемлет
все народы земли по заповеди Господа, Который хочет, чтобы «все люди
спаслись и достигли познания истины» (1 Тим. 2:4). Именно этому служению
посвятила себя Святая и Великая Церковь Христова, наш Вселенский
Патриархат, который никогда не был ограничен каким-либо национальным
характером, но который, напротив, находится в служении всем православным
христианам, независимо от их расы, этнического происхождения или языка. Так
устроена и наша священная митрополия, объединившая верующих самого
разного происхождения.
Наша митрополия также является исторической. С апостольской эры и до
конца XVIII века облако свидетелей просияло в Писидии, а также вокруг
городов Сиде и Анталии. Тысячи мучеников, епископов и монахов, известных и
безвестных, подвизались на нашей земле добрым подвигом и
свидетельствовали благую весть о всеобщности спасения в Иисусе Христе.
В VI веке, Пресвятая Богородица, как Мать всех христиан, явила и там свое
покровительство и благоволение чрез чудотворную икону Писидийскую, особо
почитаемую в городе Созополе и обильно источавшую миро. Именно об этой
чудотворной иконе говорил во времена иконоборческих споров святой патриарх
Константинопольский Герман, вспомниная о многих чудесах и исцелениях,
совершаемых благодатью Божией через святые иконы. В частности, он писал
епископу Фоме Клавдиопольскому: «Самое очевидное из всех [свидетельств],
которое никоим образом не может быть оспорено или подвергнуто сомнению,
есть икона Пречистой Богородицы, с древнейших времен находившаяся в
Созополе Писидийском, и мироточащая с Своей написанной ладони. Многие
являются свидетелями этого чуда». Пусть она и впредь
защищает нас и помогает всем нам! Вслед за этим облаком свидетелей отличились замечательные и прославленные иерархи во главе нашей священной митрополии. Среди них следует назвать митрополита Евгения (1814-1821), впоследствии ставшего Вселенским Патриархом, сменившим священномученика Григория V; и митрополита Герасима III (1893-1906, 1912-1923), горячо поддержавшего развитие школьного образования и науки в Спарте Писидийской, бывшей тогда резиденцией нашей митрополии; или, совсем недавно, митрополита Иезекииля (1974–1979), ранее возглавлявшего Богословскую школу Святого Креста в
Бостоне (США) и впоследствии ставшим первым архиепископом Австралии. Да
будет им вечная память!
Наконец, наша митрополия — миссионерская митрополия. Об этом
неустанно напоминал мой непосредственный предшественник,
приснопамятный митрополит Сотирий. Он был великими тружеником на
духовной ниве и неутомимым миссионером Святой и Великой Церкви
Христовой. После служения первым митрополитом Корейским (1995-2008) он
возродил церковную жизнь в нашей священной митрополии после нескольких
десятилетий запустения, последовавших за Великой катастрофой. Он
возобновил богослужения и возродил веру через катехизацию, проповедь и
воцерковление, подготовив освящение четырех церквей, ныне действующих в
городах Анталии, Алании и Сиде. Верю, что мы получим его заступничество и
продолжим его замечательное дело в духе смирения и молитвы.
Kilisenin öncelikli görevi müjdeyi yaymaktır, bu görev Kilisenin Başı, Rabb ve
Kurtarıcımız İsa Mesih öğrencilerine verdiği son buyruğundan kaynaklanır: «Gidin,
bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruhun adıyla
vaftiz edin; size buyurduğum her şeye uymayı onlara öğretin» (Matta, 28: 19-20).
Yerine getirilmesi gereken bu buyruğu Pisidya Kilisesinin kurucusu havari Pavlos da
kastediyor: «Müjdeyi yayıyorum diye övünmeye hakkım yok. Çünkü bunu yapmakla
yükümlüyüm. Müjdeyi yaymazsam vay halime!» (1. Korintliler, 9: 16).
Ἡ Ἐκκλησία συνεχίζει τό ἔργον τοῦ Χριστοῦ, τοῦ καλοῦ Ποιμένος, ὁ ὁποῖος «ἦλθεν
ζητῆσαι καὶ σῶσαι τὸ ἀπολωλός» (Λκ 19,10). Διά τοῦτο καί ἡ Ἱερά ἡμῶν Μητρόπολις
ὑπηρετεῖ ἅπαντας τούς ἐκζητοῦντας τήν καινήν ἐν Χριστῷ ζωήν διά τῶν ἱερών
μυστηρίων καί τήν ἀλήθειαν τοῦ εὐαγγελίου, ἀνεξαρτήτως καταγωγῆς ἤ τῆς
κοινωνικοῆς αὐτῶν καταστασέως. Πρός τήν ἐπιτέλεσιν τοῦ ουσιαστικοῦ αὐτοῦ ἔργου
ἐκφράζομεν κλῆρος καί λαός τήν ἐκ βάθους καρδίας εὐγνωμοσύνην ἡμῶν πρός τούς
πολυπληθεῖς εὐγενεῖς φίλους εἰς τήν Ἑλλάδα διά την ἠθικήν καἰ ὑλικήν αὐτῶν
στήριξιν. Αἱ εὐχαριστίαι μου ἀπευθύνονται καί πρός ἅπαντας ὑμᾶς τούς
παρευρισκομένους, καταφθάσαντας ἐκ τῶν ἐγγύς καί τῶν μακράν, διά τήν
συμπαράστασιν καί τό ἐνδιαφέρον ὑμῶν διά τήν σήμερον ἀναλαμβανομένην
ἐκκλησιαστικήν ἡμῶν διακονίαν. Προσβλέπομεν εἰς τήν σταθεράν βοήθειαν ὑμῶν,
πρός συνέχισιν τοῦ ηὐλογημένου τούτου ἔργου!
Ваши высокопреосвященства, преосвященства, отцы, братья и сестры во
Христе!
Спаситель говорит нам в Евангелии простые и важные слова: «жатвы много,
а делателей мало» (Мф. 9:37). Благодарю Бога, что нашел здесь, в сей
священной митрополии, прекрасных тружеников, которые будут моими
сотрудниками: Преосвященнейшего епископа Евдокиадского Амвросия, очень
достойного архиерея; преданных Христу молодых священников и диаконов, а
также многих деятельных прихожан с искренней жаждой познания Бога. Верю,
что в нашей церковной жизни непременно отразится тайна Пятидесятницы,
когда, разделяя огненные языки, Всевышний призывал всех людей к единству.
Для сего испросим у него благодати Пресвятого Духа для совершения нашей
миссии, «единого на потребу», заступничеством Владычицы нашей Богородицы
через ее чудотворный Писидийский образ и всех святых, просиявших в нашей
Богохранимой епархии. Богу нашему слава во веки веков! Аминь.
Pek muhterem Pisidya Metropoliti İov’un
göreve başlama törenindeki konuşması
(Antalya, 17 Eylül 2022)
Kadasetli Ekümenik Patrik Bartholomeos Hazretlerinin temsilcisi pek muhterem
Demre Metropoliti Hrizostomos,
Saygıdeğer metropolitler ve episkoposlar,
Sayın pederler,
İsa Mesih’te sevgili kardeşler!
Layık olmayan kulunun alçak gönüllülüğüne nazar eyleyen ve onu kutsal Pisidya
metropolitliğinin tarihi ve değerli kürsüsüne çıkmaya nasip eden Tek ve Teslis olan
Tanrı’ya övgü, secde ve şükürler olsun.
Gençliğimden beri bana peder sevgisini ve güvenini gösteren ve Rabbin
Bahçesinde çobanlık ve yorulmaz hizmetçi örneği olan Kadasetli Ekümenik Patrik
Bartholomeos’a içten şükranlarımı sunuyorum. Ayrıca onun yanında olan Sen Sinod
üyelerine de dürüst oyları ve Rabbin duyduğu duaları için teşekkür ediyorum.
Allah’ın koruduğu Pisidya metropolitliğinin sevgili evlatları, Ana kilisemizin isteği
üzerine bugün beni çobanınız ve ruhani pederinizi olarak selamlıyorsunuz. Sizi
tanımıyor değilim, çünkü Tanrı’nın isteği ve rağbeti ile ve benden önce bu görevde
bulunan, şimdi ise azizlerin arasında olan ve hatırası ebedi olan metropolit Sotirios’un
daveti ve izni ile sizleri ziyaret etmiştim. Bugün yine sizleri sevinçle karşılayarak
birçoğunuzu tanıyorum ve tanımadığım kişileri de tanımayı sabırsızlıkla bekliyorum.
Kendimi dualarınıza emanet ediyorum, ki Mesih’in Büyük Kilisesinin bana verdiği bu
manevi çobanlık hizmetim, canlarınızın kurtuluşu için faydalı ve merhametli ve insan
severli Allah’ımızın yüceltilmesi için uygun olsun.
Kutsal Pisidya metropolitliği havarisel bir metropolitliktir. Gerçekten de aziz havari
Pavlos aziz Varnavas ile birlikte birinci havarisel ziyareti sırasında Pisidya
bölgesindeki Antakya’ya geldi (Havarilerin İşleri, 13: 14). Tam burada aziz havariler,
Yahudilerin Allah’ın Sözünü reddettiklerini görüp, Rabbin buyruğu üzerine:
«Yeryüzünün dört bucağına kurtuluş götürmen için Seni uluslara ışık yaptım»
(Havarilerin İşleri, 13: 47), pagan halklara hitap etmeye karar verdiler. Bu nedenle
Kutsal Kilisemiz aziz Pavlos’u halkların havarisi olarak adlandırıyor, çünkü o
Rabbimiz ve Kurtarıcımız İsa Mesih’in getirdiği kurtuluşun herkese açık olduğunu ve
Kilisenin evrensel olduğunu anlayan ilk havari olmuştur.
Kilise belli bir halka ait değildir, fakat «bütün insanların kurtulup gerçeğin bilincine
erişmesini isteyen» (1. Timoteos, 2: 4) Rabbin buyruğuna göre dünyanın bütün
halklarını kapsar. Tam bu hizmete odaklanan Mesih’in Kutsal ve Büyük Kilisesi,
Ekümenik Patrikhanemiz, hiç bir zaman milli sınırların içinde kalmadan milliyet, etnik
aidiyet ve dil özelliklerine bakmaksızın bütün Ortodoks Hristiyanlara hizmet
etmektedir. Aynı şekilde kutsal metropolitliğimiz de farklı milliyetlerden müminleri
içermektedir.
Metropolitliğimiz aynı anda tarihi bir metropolitliktir. Havarilerin çağından XVIII.
yüzyılın sonunda kadar büyük aziz kitlesi Pisidya bölgesinde, Side ve Antalya
şehirlerinde belirmiştir. Binlerce bilinen veya bilinmeyen şehit, episkopos ve rahip
buralarda ruhsal mücadele vermiş, İsa Mesih’te herkesin kurtulabileceği müjdeyi
yaymışlardır.
VI. yüzyılda Tanrıdoğuran Meryem Anamız, Sozopolis şehrinde çok saygı
gösterilen ve bol bol miron sızdıran muciza yapan Pisidya ikonası aracılıyla
korumasını ve lütfunu belirtmiştir. İkonoklazm döneminde İstanbul patriği aziz
Germanos, Tanrı’nın ikonalar aracılıyla yaptığı birçok mucize ve iyileşmeleri anarak
bu ikonadan da söz etmiştir. O dönemlerde Klavdiopolis episkoposu Tomas’a şöyle
yazmıştır: «Eski zamanlardan beri Pisidya bölgesinin Sozopolis şehrinde bulunan ve
resmedilmiş elinden miron sızdıran Meryem Ana ikonası, hiç bir şekilde
reddedilemeyecek ve şüphe altına alınamayacak delillerin en aşikarıdır. Birçoğu bu
mucizeye tanık olmuştur» (PG 98,185AB). O her zaman bizi korusun ve bize yardım
etsin!
Bu azizler zümresinin arkasından kutsal metropolitliğimizin başında olan muazzam
ve ünlü metropolitlerimiz gelmektedir. Onların içinden şehit olan patrik V.
Grigorios’tan sonra Ekümenik Patrik tahtına geçen metropolit Evgenios’u (1814-
1821), metropolitliğimizin merkezi olan Isparta’da eğitime çok önem veren metropolit
Gerasimos’u (1893-1906, 1912-1923) veya yakın zamanlarda Boston Kutsal Haç
Ruhban okulunda müdürlük yapan ve sonrasında birinci Australya başepiskoposu
olan metropolit İezekiil’i (1974-1979) anmak gerekir. Hatıraları ebedi olsun!
Nihayet metropolitliğimiz müjdeyi yayan bir metropolitliktir. Bunları bana benden
önce görevde bulunan ve hatırası ebedi olan metropolit Sotirios hatırlatmıştır. İsa
Mesih’in Kutsal ve Büyük Kilisesinin muazzam ruhanisi ve yorulmayı bilmeyen
merhum metropolit, ilk Kore metropoliti görevini (1995-2008) tamamlayıp mübadele
olaylarından sonraki sessizlik döneminden sonra ibadet ve katekümen derslerini,
vaazları ve dini hayatı yeniden başlattı, bugün Antalya, Alanya ve Side şehirlerinde
faal olan dört kilisenin açılışını hazırladı. Onun yardımını alıp aynı şekilde alçak
gönüllülükle ve duayla onun hizmetini sürdürmemizi arzu ederim.
Kilisenin öncelikli görevi müjdeyi yaymaktır, bu görev Kilisenin Başı, Rabb ve
Kurtarıcımız İsa Mesih öğrencilerine verdiği son buyruğundan kaynaklanır: «Gidin,
bütün ulusları öğrencilerim olarak yetiştirin; onları Baba, Oğul ve Kutsal Ruh'un adıyla
vaftiz edin; size buyurduğum her şeye uymayı onlara öğretin» (Matta, 28: 19-20).
Yerine getirilmesi gereken bu buyruğu Pisidya Kilisesinin kurucusu havari Pavlos da
kastediyor: «Müjde'yi yayıyorum diye övünmeye hakkım yok. Çünkü bunu yapmakla
yükümlüyüm. Müjde'yi yaymazsam vay halime!» (1. Korintliler, 9: 16).
Kilise, «kayıp olanları bulmaya ve kurtarmaya» (Luka, 19: 10) gelen İyi Çoban olan
İsa Mesih’in hizmetinin devamıdır. Bu nedenle kutsal metropolitliğimiz kutsal gizemler
aracılığıyla Mesih’te yeni hayat arayan ve İncil hakikatini bulmaya çalışan etnik
aidiyetine ve durumuna bakmaksızın herkese hizmet etmektedir. Bu önemli görevi
yerine getiren metropolitliğimiz bizi hem manevi hem de maddi olarak destekleyen
Yunanistan’daki pek çok arkadaşımıza teşekkür etmeyi borç bilir. Burada bulunan,
yakında ve uzakta olan, hizmetlerimize destek ve ilgilerini esirgemeyen herkese
teşekkür ederim. Tanrı’nın bu mukaddes işini sürdürmekte yardımınıza ihtiyaçımız
vardır!
Pek muhterem metropolitler, episkoposlar, pederler ve Mesih’te kardeşler,
İncil’de Kurtarıcımız «ürün bol, ama işçi azdır» (Matta, 9: 37) diyor. Benimle bu
kutsal metropolitlikte bu görevi paylaşacak olan kişileri bir araya getiren Tanrı’ya
şükürler olsun: Evdokiada episkoposu Amvrosios görevini layıkıyla tamamlayan
episkopostur, Mesih’e sadık olan pederler ve diyakoslar, Tanrı’yı tanımayı arzulayan
birçok aktiv mümin. Kilise hayatınızda Yüce Rabb’in herkesi birlikte olmaya davet
ettiği Pentakost sırrını yansıtılsın. Bu yüzden Ondan «gerekli olan tek» misyonumuzu
yerine getirmek için Kutsal Ruh’un lütfunu ve Pisidyalı Meryem Ana’nın ve Tanrı’nın
koruduğu bu bölgede yaşamış tüm azizlerin şefaatlerini dileyelim. Allah’ımıza